Opuntia humifusa 'humifusa'

Opuntia humifusa 'humifusa' staat bekend onder de verschillende Nederlandse benamingen: de cactusvijg, de woestijnvijg, de perencactus, de schijfcactus of de oostelijke stekelige peer. Het is een ongelooflijk winterharde plant die bijna alle weersomstandigheden verdraagt. Voor het beste resultaat heeft u alleen een zonnige locatie nodig met 6 à 8 u direct zonlicht, een goed doorlatende grond en een goede luchtstroom. Binnen één keer per maand water geven. De woestijnvijg is bestand tegen temperaturen van -32 °C.

Opuntia humifusa heeft groene stengels van een laagblijvende meerjarige cactus en zijn afgeplat en bestaan uit segmenten. Opuntia humifusa is een cactus met lange doornen, maar hij heeft ook heel mooie gele bloemen. Je kunt een Opuntia herkennen aan zijn ovale, platte bladeren of "peddels", bedekt met lange stekels. Hij vormt een dichte struik met een hoogte van 20 cm à 40 cm. De struik wordt gevormd door schijven (bladeren) van 5 à 13 centimeter lang, met tepelhoven van ongeveer 3 millimeter. Uit de schijven ontspruiten doornen met een lengte van 2-3 centimeter, evenals de gele bloemen in de vroege zomer. De bloemen hebben een diameter van 4 tot 6 centimeter. De vruchten zijn roodachtig en vlezig .

Opuntia humifusa tolereert extreme winterse omstandigheden, waaronder temperaturen onder het vriespunt, sneeuw, vorst en hevige regen. Blootgesteld aan barre winterse omstandigheden, zal hij licht verschrompelen en je zult zien dat de huid paars en rimpelig wordt. Het water wordt bij de eerste koude nachten door de wortels langzaam uit de schijven getrokken, De schijven zijn dan plat en slap en vallen neer op de grond. Het is aan te raden de woestijnvijg tijdens de winter af te schermen voor de regen. Water op de schijven en daarna vorst kan de cactus beschadigen.

Bij zware regenval is het niet noodzakelijk deze cactus te beschermen, want deze cactus heeft een grote vochtresistentie. Maar in de lente zal hij nieuw leven worden ingeblazen en nieuwe schijven beginnen te ontkiemen die kunnen zijwaarts groeien totdat ze de grond bereiken waar ze opnieuw wortelen en bosjes cactussen vormen.

Bij weinigen bekend maar zijn de eivormige vruchten (of "tonijnen") zijn eigenlijk best eetbaar. Deze vruchten worden cactusvijgen genoemd en bieden heerlijk sap dat smaakt als een kruising tussen een soort kauwgom en watermeloen. De vruchten worden zowel rauw, gekookt als gedroogd gegeten wanneer ze rijp zijn. Onrijpe vruchten worden gebruikt in soepen om de soep te binden. Soms wordt van het sap van de vruchten gelei gemaakt.

Cactusvijg wordt gepromoot voor de behandeling van diabetes, hoge cholesterol, zwaarlijvigheid en katers. Hij wordt ook geprezen om zijn antivirale en ontstekingsremmende eigenschappen.

Waarschuwing: GIFTIGE ONDERDELEN: Glochids (minuut borstelige, prikkeldraadharen in trossen) op de stengels (groene, verdikte stengels lijken op bladeren). Ernstige huidirritatie bij contact. Symptomen zijn onder meer een pijnlijke huid en oogirritatie na contact..

Culinaire tip: Gebruik zachte jonge bladkussens (voor het binden van soepen) die in de lente zijn gegroeid.

Tegenwoordig spelen de opuntia Humifusa een rol in de kleurstoffenproductie.